Dag 24
Vanmorgen was het heel sneu, het meisje waar we voor zorgen was zo ziek! Het is bij jullie bekend dat ze een spierziekte heeft en heel zwak is, dus bij elke verkoudheid kan ze heel erg ziek worden. Snel naar het ziekenhuis gegaan, een private hospital omdat deze gewoon beter zijn. Hier enkele tests gedaan, het bleek een longontsteking te zijn. Dit heeft ze wel al vaker gehad. Na alle tests is ze overgebracht naar een semi-private hospital gebracht, omdat het anders onbetaalbaar zou worden. Het is nu al erg moeilijk om alle rekeningen te betalen. Gelukkig doet Bobbi Bear alles om dit te kunnen regelen. Vandaag was het Be More day, wat inhoudt dat we langs alle projecten in en rondom Durban gaan. Het was leuk om te zien waar iedereen terecht is gekomen en nog leuker om te zien dat ik echt de goede keuze heb gemaakt om naar Bobbi Bear te gaan. Dit is echt duidelijk de leukste :) Ik ben halverwege de dag afgehaakt en opgehaald om terug naar Bobbi Bear te gaan voor de baby. Er waren geen vrijwilligers meer om voor de baby te zorgen en twee meiden waren bij het meisje in het ziekenhuis. 's Middags dus lekker rustig bij Bobbi Bear geweest en 's avonds bij Jackie gegeten.

Dag 25
Vanmorgen naar Umlazi Court geweest, de zaak ging over een oudere man die drie meisje verkracht had, waaronder zijn dochter bij wie hij een kind had verwekt en vervolgens deze ook weer verkracht. Hoe bizar! De zaak was uitgesteld omdat een van de meisje nog niet durfde te praten voor de rechter, hier wilde de rechter dus toch nog op wachten. Een van de CSO's van Bobbi Bear gaat dit meisje in huis nemen om haar voor te bereiden om de zaak, zodat ze haar verhaal kan gaan vertellen. Dit doet de zaak goed en is de kans op veroordeling veel groter. Het is zo mooi om te zien dat de medewerkers hier echt alles voor de kinderen over hebben. Deze vrouw heeft al 12 kinderen in huis (waarvan maar twee van zichzelf) en nu nog een kindje in huis neemt om haar te kunnen begeleiden. Na court zijn we nog naar Umlazi policestation geweest. Hier heeft Bobbi Bear een eigen container dat dient als kantoor. Hier kwam een meisje, haar oom en verkrachter (haar vader) naartoe om een oplossing te zoeken voor de situatie. Dit is gelukkig redelijk gelukt. Voor ons lijkt het in de verste verte niet op een oplossing, maar hier moet je toch heel praktisch denken. Het meisje gaat met haar zoontje terug naar de vader, die gaat zorgen voor goede sloten zodat zij veilig is en gaat weer haar school betalen. Als het meisje naar school gaat, kan het kindje naar de buren. Vanacht een lange nacht met de baby gehad, opzich is ze heel lief en huilt bijna niet, maar houdt er niet van om alleen te liggen. Ik heb haar bij me in bed gelegd en zij sliep wel lekker, maar maakt van die gekke cavia geluidjes dat ik elke keer weer wakker word. Maarja ze is het waard! Marjolein heeft haar 's ochtends overgenomen dus kon toch naar even een paar uurtjes slapen.

Dag 26
Vanmorgen vroeg op weg naar het ziekenhuis. Het ging om een oudere vrouw die in 2003 een buikoperatie heeft gehad en sindsdien met een open wond loopt. Ze kreeg nergens hulp tot Bobbi Bear haar ging helpen. Ondertussen al enkele afspraken gehad met het ziekenhuis dus het zou al wat beter moeten gaan. Helaas was ze vandaag erg ziek, dus het ziekenhuisbezoek kwam wel goed uit. Allereerst naar de wond-afdeling geweest. Hier vonden ze de vrouw ook wel erg ziek dus verwezen ons weer door naar een andere afdeling. Hier was uiteraard een enorme lange wachtrij dus we hebben maar even laten zien hoe WIT we zijn. In de hoop dat dat wat invloed had en uiteraard heeft dat wel wat gescheeld :) Maar ook hier vonden ze haar wel erg ziek dus moest er een X-ray gemaakt worden. Hoe geniaal dit was?!? Mevrouw moest alleen naar binnen in een kamer met een grote metalen deur (net als in Nederland dus ik was al verbaasd) maarjaa waarom zou je die deur dichtdoen met al die straling. Hahaha! Vervolgens weer terug naar de dokter en toen weer naar een andere afdeling, want ze dachten aan TBC. Wij blijven dus maar even op de gang wachten, waar we vervolgens weggestuurd met de mededeling 'please don't stand here, you WILL be infected' Oke we gaan al! Maar vervolgens moeten we 2 meter verderop in een gang zitten die verder helemaal niet afgesloten was. Uiteindelijk had mevrouw toch niet de goede brief dus duurde toch wat langer. Mevrouyw moest medicatie krijgen, maar de apotheek was zo druk dat we daar voor sluitingstijd niet meer aan de beurt waren. Maandag hebben we weer een vervolgafspraak, ben benieuwd of dat ook zo'n lange dag word. Uiteindelijk pas om 16.00u weg uit het ziekenhuis, snel terug naar Bobbi Bear en lekker naar huis. We hebben lekker pizza laten komen en een wijntje gedronken. Het andere huisje zorgt vanavond voor de baby dus ik ga lekker genieten van de rust en hopelijk een lange nacht maken :) We hebben niks meer van Social Welfare gehoord over de baby, dus die zal nog wel een tijdje blijven :) Dus Jeff, dan kan je ook nog verliefd op der worden ;)

Heel veel liefs, Vicky